Irma ALEXANDRE

Irma Alexandre was de echtgenote van Valentin Vaerwyck. Zij werd op 15 maart 1872 te Brugge geboren als Irma Marie Julie Alexandre, dochter van Jean Lambert Alexandre (°Gent 12.01.1839 - †Brugge 29.03.1894) en van Catherine Josèphe Lussie (°Gent 30.10.1839). Irma's ouders vestigden zich vanuit Gent in Brugge aan de Breydelstraat nr. 70 (thans nr. 22) op 22 december 1863, waar zij een winkel/fabriek van strooien hoeden uitbaatten. Het echtpaar kreeg vijf kinderen, waarvan Irma het jongste was: Albert Nicolas (°22.02.1864), Nathalie Caroline (°18.11.1865), Alice (°15.10.1867), Léonie (°30.07.1869) en Irma (°15.03.1872). Het gezin had ook nog een inwonende dienstmeid. Vader Alexandre bekleedde een vrij belangrijke positie bij de Burgerwacht in Brugge: zijn doodsbrief vermeldt namelijk "Capitaine-Commandant de la Garde Civique de Bruges". Na zijn overlijden wordt de zaak voortgezet door zijn echtgenote en zijn dochters Nathalie en Irma.
Op 1 augustus 1914, dus enkele dagen vóór de inval van de vijandelijke Duitse troepen in België, huwde Irma te Brugge met Valentin Vaerwyck. Kort daarop vluchtte de hele familie Vaerwyck naar Engeland: Valentin met zijn kersverse echtgenote, zijn beide ouders, zijn zus Gabrielle (23.01.1885-14.11.1944) met echtgenoot Maurice Van Hoecke (01.10.1879) en beide zonen Andries (03.06.1908-17.12.1960) en Willy (19.07.1909-09.04.2003), en zijn jongste zus Rosa (23.12.1887-29.08.1966) met haar verloofde Maurice Pauwaert (31.12.1889-29.05.1965).
Irma Alexandre en Valentin Vaerwyck lieten geen kinderen na. Mogelijk hadden de leeftijd waarop Irma huwde – 42 jaar – en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en de vlucht naar Engeland daar iets mee te maken.
Na de wapenstilstand kwam de familie Vaerwyck terug naar Gent, Nieuwland 14. Pas nadat Valentins nieuwe woning, 'Eigen Heerd', aan de Kortrijksesteenweg (toen nr. 421, thans nr. 896) voltooid was, verhuisden Valentin en Irma op 6 januari 1920 daar naartoe. Ook de moeder van Valentin, Celine De Backer (24.06.1853-27.05.1938), inmiddels weduwe geworden, verhuisde mee naar de Kortrijksesteenweg.

Irma Alexandre overleed in haar woonst te Gent op 24 mei 1951. Valentin Vaerwyck wijdde aan haar overlijden een volledige bladzijde in zijn "gastenboek" dat hij bijhield sinds de 'inhuldiging' van hun huis in 1920.

Hij schreef, zoals naar gewoonte in kalligrafische letters: Sans jamais se plaindre, Elle s'est efforcée de cacher son martyre pour soutenir d'un mot ou d'un sourire ceux qui souffraient autour d'Elle. Hij heeft haar dood nauwelijks kunnen verwerken en begon ernstige gezondheidsproblemen te krijgen. Hij sloot zich steeds meer op in zijn huis aan de Kortrijksesteenweg te Gent of in zijn buitenverblijf, 'Villa Zonnewijzer' aan de Rembrandtlaan in De Haan aan Zee, en beantwoordde vragen voor deelname aan vergaderingen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen en van de Académie Royale de Belgique steevast negatief. In 1958 vroeg de Académie Royale hem bijvoorbeeld andermaal de taak van bestuurder van zijn Klasse op zich te nemen alsook de functie van Voorzitter van de Academie. Vanuit zijn buitenverblijf in De Haan antwoordde hij ontroerd dat hij dat niet meer aankon: Je traverse depuis quelques mois une nouvelle crise cardiaque, légère cette fois-ci, mais surtout une dépression nerveuse que me cause la solitude profonde et accablante de ma vie que je ne parviens pas à surmonter. Dat gevoel van eenzaamheid heeft hem na de dood van zijn echtgenote in 1951 nooit meer verlaten.
Geo Verbanck boetseerde de kop van zijn buurvrouw, Irma Alexandre, die in brons werd gegoten.

 

Gegevens o.m. uit de bevolkingsregisters van de Stad Brugge, met dank aan de heer Jan D'hondt, archivaris, en uit de bevolkingsregisters van de Stad Gent, met dank aan de heer Philippe Debergh.

© Anthony Demey Stichting Geo Verbanck, 07.04.2014