Fernand Van Camp


In de hal van de Simonnetschool te Sint-Martens-Latem hangt een portretmedaillon (ø 37 cm) van Fernand Van Camp. Die ronde plaket is van de hand van Geo Verbanck, dateert van 1935, werd bij Vindevogel gegoten en is gemonteerd op een eikenhouten bord waarop ook nog een klein koperen plaatje is aangebracht met de volgende tekst: LE PERSONNEL / des ETS J. LAROCHE LECHAT S.A. GAND / A MR FERNAND VAN CAMP / HOMMAGE à 40 ANS DE LABEUR DE BONTE ET D'EQUITE / 1895-1935.
Wie was Fernand Van Camp en hoe komt die medaillon in de Simonnetschool terecht?
Ferdinand Marie Karel Van Camp werd in Berchem (Antwerpen) geboren op 3 augustus 1874. In 1900 vestigde hij zich in Gent aan het François Laurentplein en kwam hij als bediende in dienst bij de firma Vve J Lechat & Cie. Die firma was in 1877 in de Fiévéstraat in Gent gesticht door een jonge Franse ingenieur, Jules Lechat (1855-1897), om stoffen te weven voor de rubberindustrie. Heel snel specialiseerde het bedrijf zich in het vervaardigen van drijfriemen in katoen, die veel goedkoper waren dan die in leder. De drijfriem J.Lechat veroverde de internationale markt, en in Rijsel (1887), Parijs (1888) en zelfs Moscou (1900) werden nieuwe fabrieken opgericht. Jules Lechat leidde zijn bloeiend bedrijf samen met zijn echtgenote Blanche Beaugin. Na zijn dood in 1897 werd de naam van het bedrijf gewijzigd in Vve J Lechat & Cie. In 1905 was Van Camp er al fabrieksbestuurder. Tijdens de Eerste Wereldoorlog slaagde hij er in een aanzienlijke partij ruwe rubber te verstoppen voor de Duitse bezetter, wat hem na de bevrijding in staat stelde het bedrijf in zeven maanden tijd opnieuw operationeel te maken. In 1926 werd Van Camp afgevaardigd beheerder van de gereorganiseerde Société Anonyme des Etablissements J. Laroche-Lechat. Bij zijn oppensioenstelling in 1935 werd hij door het personeel gehuldigd en werd hem een bronzen portretmedaillon met zijn beeltenis aangeboden. Pas in 1942 huwde hij met de veel jongere Blanca Yvonna Ludovica Van De Voorde (1901-1947), die in de bevolkingsregisters achtereenvolgens staat ingeschreven als meid, modenaaister en rentenierster. Het echtpaar bleef kinderloos en Fernand Van Camp overleed op 17 oktober 1957.
Fernand Van Camp was vrijzinnig en was blijkbaar een goede bekende van mevrouw Anne-Marie Floride Van Heuverswyn (Gent 13.01.1844 - Gent 24.02.1935), gehuwd met Edouard Simonnet. Als ruimdenkende startte die dame in 1880 in haar woning in Sint-Martens-Latem een vrije school met pluralistisch karakter. Haar eerste leerlingen waren vooral kinderen van haar pachters. Gedurende meer dan vijftig jaar leidde ze haar school eigenhandig, daarbij moreel en financieel gesteund door haar grote vriendenkring, die bestond uit mensen uit industriële, culturele, liberale en vrijzinnige middens. Zij liet zich ook graag omringen door kunstenaars. Zo mocht bijvoorbeeld Paul Delvaux bij haar verblijven en tekende hij uit dank haar kasteeltje. Haar eigen borstbeeld liet zij sculpteren door de Latemse beeldhouwer Carl De Cock, leraar aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent en collega van Geo Verbanck. Hoogbejaard voelde zij in 1934 de noodzaak aan om het beheer van haar school in handen te geven van een vereniging zonder winstoogmerk, met zes beheerders, om op die manier de toekomst van de school veilig te stellen.

Buste van Mevrouw Simonnet, stichteres van de Simonnet school

De statuten van die vzw School Simonnet werden op 28 april 1934 opgesteld en die eerste zes beheerders waren naast mevrouw Simonnet zelf, de heren Alexander Hermanne, ere-inspecteur van het Onderwijs, Fernand Van Camp, afgevaardigd-beheerder, Arthur Couez, ereprofessor, Georges Verenghen, architect en Albert Eggermont, zonder beroep. De heer Hermanne werd voorzitter van de beheerraad en bleef dat tot aan zijn overlijden in 1942. Fernand Van Camp behoorde dus tot de eerste zes beheerders van de Simonnetschool. Tien maanden na de oprichting van de vzw overleed mevrouw Simonnet. Van Camp was blijkbaar meer dan zo maar een goede kennis of vriend, hij was duidelijk de vertrouweling van mevrouw Simonnet, want in haar testament, opgesteld op 5 mei 1934, waarmee zij haar bezittingen aan de school overlaat, wordt hij expliciet vermeld als exécuteur testamentaire. Mocht er enig bezwaar zijn om haar bezittingen aan de school over te laten, dan laat zij die zelfs over aan Fernand Van Camp in persoon, met de bedoeling dat hij haar wil ten opzichte van de school integraal zou uitvoeren.
Na het overlijden van de heer Hermanne, wordt Fernand Van Camp voorzitter van de beheerraad van de school, wat hij zou blijven tot aan zijn dood in 1957.


Het is Van Camp zelf die zijn bronzen portretmedaillon, gekregen bij zijn pensionering in 1935 als algemeen directeur van de firma J. Laroche-Lechat, heeft geschonken aan de Simonnetschool. Hoeveel van die medaillons er werden gegoten, weten wij niet. Een tweede exemplaar, zonder aanduiding van de bronsgieter, kwam in het bezit van de Stichting Geo Verbanck. Van die portretmedaillon werd in 1935 door reductie een kunstmedaille gemaakt, geslagen bij J. Fonson in Brussel, waar heel wat van de kunstmedailles van Geo Verbanck zijn geslagen. Op de achterzijde van die medaille staat dezelfde tekst als op het houten bord in de hal van de Simonnetschool.


Met dank aan de heer Paul Lauwers, directeur van de Simonnetschool, om ons het bestaan van de portretmedaillon te signaleren.
Gegevens uit:
Cinquante ans d'effort industriel 1877-1927, la maison Laroche-Lechat, s.l., s.d. [1927].
VERMEULEN A., Madame Simonnet en haar school 1880-2000, Sint-Martens-Latem, s.a. [2002].
DEMEY A., Geo Verbanck (1881-1961). Medailles, 2003.
Bevolkingsregisters van de Stad Gent, met dank aan de heer Philippe Debergh.


© Anthony Demey, Stichting Geo Verbanck, 18.08.2014

terug naar portretten